Jak raz na zawsze uporządkować szafę i wypracować własny styl?
Jak się ubierać, aby codziennie czuć się najlepszą wersją siebie?
Jak kupować mniej ubrań i zrewolucjonizować podejście do mody, w myśl slow fashion?
Tylko spokojnie, możecie odetchnąć z ulgą, nie zostałam szafiarką 🙂 Ani mi to w głowie! Wciąż do znudzenia noszę ciuchy zakupione w 2007 roku tuż obok wrocławskiej XX-latki (#pozdrodlakumatych) i nadal kompletnie nie znam się na modzie.
Jednak opowiem Wam dziś o rewolucji w mojej szafie (bowiem tego, czego dokonałam, nie można nazwać zwykłymi „porządkami”). Dziś matka czyści szafę i upublicznia kompromitujące zdjęcia, bezlitośnie obnażające jej totalny brak stylu oraz współczesny konsumpcjonizm 😉
Rewolucja nr 1
Pierwszą i największą rewolucję w szafie przeprowadziłam we wrześniu 2015 roku, w ramach tzw. wicia gniazda podczas drugiej ciąży. Zainspirowała mnie książka Joanny Glogazy „Slow Fashion. Modowa rewolucja”. Początkowo myślałam, że nie jestem jej adresatem. Nie interesuję się modą, nie gonię za trendami (a wręcz świadomie je lekceważę), nie biegam po sklepach i tylko z rzadka biadolę, że nie mam się w co ubrać. Nie kolekcjonuję też butów ani torebek – szczerze mówiąc i ich zakup to dla mnie najcięższa tortura, bo niewiele modeli trafia w mój gust.
Nie dotyczyły mnie więc problemy takie jak zakupoholizm i szafa pękająca w szwach. Jednak miałam kilka innych bolączek związanych z moją garderobą:
• Brak jednorodnego stylu, w mojej szafie nic do siebie nie pasowało
• Brak zestawów „na każdą okazję”
• Nie odpowiadał mi kolor, krój, długość, jakość materiału itp. (ogólnie: nietrafiony zakup)
• Niektóre ciuchy były w rozmiarze, z którego dawno „wyrosłam”, a nadzieje na powrót do talii osy i tyłka jak jabłuszko były nikłe 😉
• O niektórych ubraniach po prostu zapomniałam, bo schowały się pod stosem innych!
Podsumowując, z różnych względów miałam w szafie mnóstwo nienoszonych ciuchów. Zgodnie ze wskazówkami zawartymi w „Slow Fashion” wypatroszyłam wszystkie półeczki i zabrałam się do selekcji przez wielkie S. Przeglądając ten pstrokaty Mount Everest fatałaszek po fatałaszku zadawałam sobie 3 pytania z poradnika:
• Czy noszę ten ciuch regularnie?
• Czy odczuwam przyjemność, kiedy mam go na sobie?
• Czy czuję się w nim najlepszą wersją siebie?
Kiedy odpowiedź na którekolwiek z powyższych pytań brzmiała „NIE” – pozbywałam się tej sztuki garderoby. W ten sposób na kupkę „do oddania” trafiło 80% moich ubrań! Po rewolucji zachowałam ułamek tego, co zalegało od lat w mojej szafie. Zostawiłam tylko ubrania ciążowe i to, co na bank z przyjemnością będę nosić po ciąży.
To cała zawartość mojej szafy przed przystąpieniem do porządków:
A to moje dwie „kupki wstydu” 😉
Ubrania, których pozbyłam się z szafy, czyli około 80% jej zawartości.
Ostra selekcja.
Rewolucja nr 2
Drugą rewolucję, znacznie skromniejszą, przeprowadziłam całkiem niedawno – w marcu 2017.
W związku z ciążą i karmieniem piersią miałam w szafie ciuchy od rozmiaru 36 do 46. O spektrum miseczek staników nawet nie wspomnę. Ciąża i 10 gratisowych kilogramów, które mi po niej pozostały to nie przelewki – z tego względu zmiany w mojej garderobie zachodziły stopniowo.
W ramach rewolucji nr 2 pozbyłam się wszystkich ciążowych i po-ciążowych ubrań. Dlatego tym razem do oddania mam tylko dwie niewielkie torby. Planuję zawieźć je do Domu Samotnej Matki w związku z faktem, że ciuchy ciążowe to odzież dość nietypowa.
Co zrobić z nieużywanymi ciuchami?
6 sposobów
1) Oddać przyjaciółce, kuzynce, szwagierce, sąsiadce, koleżance z pracy – w ten sposób jesienią 2015 roku pozbyłam się 80% zawartości mojej szafy. Dziewczyny były zachwycone! 🙂
2) Jeśli macie czas, możecie wziąć udział w wymianie ubrań (typu szafing, wietrzenie szaf). Jednak moim zdaniem mija się to z ideą slow fashion. Istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo, że na takiej wymiance trafisz na ten jeden jedyny, idealny element Twojej nowej wymarzonej garderoby. Znacznie bardziej prawdopodobne jest, że wrócisz do domu obładowana stertą kolejnych zbędnych ciuchów, spocona jak mysz i dręczona wyrzutami sumienia.
3) Wrzucić do pojemnika na odzież używaną PCK lub Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę (dawniej Fundacja Dzieci Niczyje). Czasem organizowane są również osiedlowe zbiórki odzieży.
4) Oddać do domu samotnej matki lub schroniska dla kobiet.
5) Wyrzucić do śmieci – dotyczy ubrań najbardziej zużytych, które nie nadają się do oddania. Wstyd przyznać, ale miałam kilku takich „ulubieńców”.
6) Wzorem naszych mam stare bawełniane t-shirty, dresy itp. można pociąć i używać jako ściereczki. Nie dość, że to eko rozwiązanie, to bawełna sprawdza się dużo lepiej niż dostępne w sklepach syntetyczne myjki i ścierki.
Jak znaleźć własny styl i stworzyć idealną garderobę?
Tworzenie mapy stylu to dość skomplikowany proces, więc odsyłam Was do książki Joanny Glogazy. Pinterest, zapisywanie na dysku zdjęć z Google, naszkicowanie mapy myśli, notatki na karteluszkach – whatever works! A potem najtrudniejsze zadanie: zakupy.
Już mniej więcej nakreśliłam mój styl, jednak wciąż nie udało mi się skompletować garderoby, która będzie go w pełni odzwierciedlać.
Co znajdziecie na mojej wymarzonej tablicy? Pierwsze skrzypce grają tu ołówkowe spódnice, żakieciki i koszule – tych mam sporo! Po 8 latach pracy w biurze naprawdę polubiłam ten dress code. Jednak wciąż nie mam pomysłu jak go zgrabnie połączyć ze sportowymi butami i dresowymi portkami, które również uwielbiam 🙂
No i te nieszczęsne torebki… Dobór dodatków to moja pięta achillesowa! Jak wspomniałam, nie lubię wybierać torebek i butów. Ze względu na alergię nie nosze też zegarków, ani biżuterii. Lubię jedynie duże, kolorowe naszyjniki.
W wyniku rewolucji nr 2 mam znów mnóstwo przestrzeni w szafie, którą stopniowo będę uzupełniać. Świadomie, a nie chaotycznie! Tym razem poszczególne elementy garderoby wybiorę bardzo starannie, w duchu minimalizmu i slow fashion.
Na koniec perełka: cechy charakterystyczne stylu „slow fashion dla matek”:
Po więcej odsyłam Was do książki Joanny Glogazy – naprawdę warto wgryźć się w temat. Autorka daje bardzo cenne wskazówki a przede wszystkim rewolucjonizuje myślenie o liczbie ubrań, jakiej potrzebujemy, aby codziennie wyglądać i czuć się świetnie.
Gorąco polecam takie generalne porządki w szafie. Nie tylko na wiosnę. Na zawsze 🙂 To bardzo oczyszczające doświadczenie, nie tylko w wymiarze materialnym 😉
Uporządkowana garderoba z zestawami na każdą okazję przyda się każdemu, jednak mam wrażenie, że szczególnie nam – zabieganym matkom. Jeśli interesuje Was temat slow fashion dla matek, dajcie znać w komentarzu.
Zastanawiałyście się kiedyś, ile macie niepotrzebnych ciuchów i ile kasy na nie wydałyście? Ile cennych minut straciłyście stojąc bezradnie przed pełną szafą? 🙁 Nie zamierzam już powtórzyć tego błędu. Od września 2015 roku jestem modową minimalistką i bardzo mi z tym wygodnie.
Miłego dnia!
Chcesz być na bieżąco?
Polub blog na Facebooku:
Spodobało Ci się?
Będzie mi miło, jeśli polubisz ten tekst:
…albo zostawisz komentarz poniżej ↓
Dziękuję! 🙂
To również może Cię zainteresować:
[postblog post=”8428″]
16 komentarz
Ja co jakiś czas się staram pozbywać niepotrzebnych ciuchów, ale że jestem zakupoholiczką, to i tak ciągle ich przybywa 😉
Pozbywanie się niepotrzebnych rzeczy z szafy brzmi tak dobrze, a ja nie mogę zrobić tego teraz, bo regularnie pozbywam się nienoszonych rzeczy… Częściowo nakreśliłam listę rzeczy do kupienia i, nie wiem, czy borykasz się z tym samym problemem, ale postanowiłam kupować tylko ubrania z naturalnych materiałów, a w sklepach prawie takich nie ma. Znalazłam tylko bawełniane podkoszulki w New Look, no ale w nich się nie chodzi 😉
Kiedyś miałam inny system, np. pozbywałam się rzeczy, których nie nosiłam od 2 lat. Książka Joasi Glogazy naprawdę pozwala na jeszcze ostrzejszą selekcję – mam teraz w szafie śliczne puste półeczki 😉
A propos naturalnych ubrań, to w książce też jest cały rozdział na ten temat. Autorka odczarowuje wiskozę i niektóre sztuczne dodatki, podaje dokładne % (tłumaczy, że dzięki nim dzianina lepiej się układa, albo jest trwalsza, ale dotyczy to tylko niektórych przypadków), radzi gdzie tanio kupić kaszmirowe swetry i wiele, wiele innych pożytecznych wskazówek – naprawdę warto przeczytać!
Jeśli chodzi o zakupy, to ja już od 2015 roku nie chodzę po centrach handlowych (strata czasu). Przerzuciłam się całkowicie na zakupy on-line, głównie w Zalando. Jest tam fajna wyszukiwarka, można ustawić filtry na bawełnę, kolor, cenę, rozmiar itd.
Lepszej reklamy tej książki nie potrzebuję 🙂 Z zakupami na Zalando jestem bardzo ostrożna. Oglądam tam ubrania prawie codziennie, ale nie mam do nich takiego przekonania, żeby kupić. A zamówienie tylko po to, żeby dotknąć materiału i odesłać uważam za nie w porządku.
Ja bym chętnie przygarnęła od kogoś taką pake ubrań ciążowych 😉 a swoją droga najlepsza na akcje tego typu jest przeprowadzka 😉
I jak? Znalazłaś swój styl? Mnie ogromnie pomaga w tym Pinterest. Przeglądając tonę zdjęć udało mi się dojść do tego, co tak naprawdę mi się podoba i w czym chcę chodzić. Lista zakupów stworzona, a w koszu też wylądowało 80% dotychczasowej garderoby 😉
Udało się! Też korzystałam głównie z Pinterest 🙂 Tyle, że nie pasuje mi wiele kolorów, a postanowiłam sobie, że nowe zakupy będą zgodne z moim typem kolorystycznym („zgaszone lato”). To dodatkowe utrudnienie, bo odcienie ciuchów bardzo zależą od sezonu – takie przydymione jakich szukam są zwykle jesienią.
No i widocznie jest coś w tych 80% 😉
Reniu ? mnie Aska tez zainspirowala! I moje porzadkowanie to lato 2015 i zbliza mi sie kolejne. Chce skonczyc z karmieniem i wtedy kolejna runda 🙂 na ciuchy do karmienia nie moge juz patrzec, w niektorych z nich chodzilam tez w ciazy… I zrobilam dokladnie to co Ty – w pierwszym szeregu obdarowalam kuzynki i mlode ciotki. Byly zachwycone. I ja tez!
Ja w sumie mam niewiele takich typowych ciuchów do karmienia. Zwykle noszę klasyczne rozpinane koszule albo topy z dużym dekoltem. Kilka fajnych zabudowanych bluzek czeka na lepsze czasy 😉
Moje ogarnianie szafy to temat rzeka. Ale brawo Renia,ze tak pieknke ogarnelas. Ja onsezon cos oddaje ?
Stwierdziłam, że lepiej raz a dobrze! Właśnie pożyczyłam książkę mojej Mamie, ale potem mogę pożyczyć Tobie 🙂 Polecam! Teraz moja szafa świeci pustkami, a mnie znów czeka przyjemność zakupów – tym razem w duchu minimalizmu.
Ogolnie nie mam tego problemu, choc czasem mam wrazenie, ze nosze w kolko to samo. Ale u mnie selekcja nastepuje podczas zakupow: po pierwsze duzy rozmiar (i juz zbior kandydatow sie zmniejsza), dwa – dla mnie, a nie dla ciotecznej babki (dito), trzy – musze wygladac dobrze, tu jestem bezlitosna, wole oddac po zastanowieniu sie niz liczyc na „lata chude”. No i, odkad sa dzieci – ciuch musi wytrzymac czeste pranie (nawet po jednym noszeniu), nie moze sie za bardzo gniesc i w zadnym wypadku pranie reczne (przepraszam eksluzywna bielizno, I’ll be back). Dobrze, jak po takiej selekcji cos zostanie. 🙂
Po przeczytaniu „Magii sprzątania” miałam próbę podejścia do porządków w szafie. Dużo wyrzuciłam, wszystko fajnie ułożyłam i porządek mam, ale mam cały czas wrażenie, że i tak w wielu rzeczach, które mi zostały, nie chodzę. Chyba czas na drugie podejście 🙂 Tylko zastanawiam się nad rzeczami, których nie noszę i nie będę jeszcze przez jakiś czas nosić ze względu na to, że są np. eleganckie, do pracy, a przez minimum najblizszy rok wiem, że nie będę ich nosić, bo jestem pełnoetatową mamą.
Szafa to moja pięta Achillesowa! Ciągle powtarzam sobie, jak fajnie byłoby mieć takie zestawy, które do siebie pasują, a rano nie myśleć „w co się ubrać??”… I wyrzucam, partiami, po troszku… Nie wiem, czy udałoby mi się zdobyć na tak znaczną rewolucję, jaką Ty zrobiłaś 😀
Pozdrawiam!
O matko, chyba też muszę się za to zabrać…. 🙁
Wywaliłam absolutnie wszystko co było : za małe , (za duże to są już tylko plandeki naczep tirów:) , ciążowe albo karmieniowe, dresowe (dość już matko dość!) i przypominające ścierki do podłogi. Zostały mi jedne spodnie „po domu” i jedne spodnie „poza domem”. W ogóle pokutuje we mnie ten podział „po domu” czyli na lumpa,czystego ale jednak raczej lumpa i poza domem. Efekt tego w pewnym momencie był taki że się wstydziłam otworzyć listonoszce. Zaczynam odbudowywać szafę. Mam zamiar schudnąć ale stopniowo i raczej od razu nie wskocze w 36 a w czyms chodzic musze. Ale zakupy przychodzą mi bardzo rozważnie.