38! Tyle lat dziś skończyłam. A w zeszłym tygodniu dostałam „w prezencie” oficjalną diagnozę: mam zespół Aspergera, jestem w spektrum autyzmu. Ronja autyzm
Nigdy nie przypuszczałam, że dowiem się czegoś takiego tuż przed czterdziestką… bo jak w ogóle coś takiego można przypuszczać?
Poczułam ulgę.
Ta diagnoza wyjaśnia większość trudności, z którymi całe życie się mierzyłam i miałam ogromne, niepotrzebne kompleksy z ich powodu. Teraz łatwiej mi je zaakceptować i powiedzieć sobie: taka już jesteś i jesteś wystarczająca <3
Ta diagnoza wyjaśnia większość trudności, z którymi całe życie się mierzyłam i miałam ogromne, niepotrzebne kompleksy z ich powodu. Teraz łatwiej mi je zaakceptować i powiedzieć sobie: taka już jesteś i jesteś wystarczająca <3
Poza tym wskazówki, które dostałam, pomogą mi leczyć depresję i zapobiegać jej nawrotom w przyszłości. Według mojej terapeutki i psychiatrki, profilaktyka i prewencja depresji to tak naprawdę zadanie na resztę mojego życia (bo mam tak silne predyspozycje do stanów depresyjnych – mam nawroty regularnie od 20 lat). Dzięki diagnozie autyzmu dowiedziałam się też, że kilka tych epizodów to wcale nie musiała być depresja, tylko tzw. autistic burnout.
W sieci krąży mnóstwo mitów na temat autyzmu i ZA – dlatego tak trudno je rozpoznać. Na szczęście udało nam się trafić do kompetentnych specjalistów, którzy robią to naprawdę bardzo rzetelnie, wieloetapowo i dokładnie.
Spektrum oznacza cały wachlarz cech, które występują w różnym natężeniu. Nie ma dwóch jednakowych osób w spektrum. Dlatego „jeśli znasz kogoś w spektrum autyzmu, to znasz tylko ten jeden przypadek!” 🙂
Co istotne, o autyzmie świadczy określone działanie mózgu, a NIE konkretne zachowania (poza tym wielu autystów uczy się maskować te „problematyczne” zachowania).
Spektrum autyzmu jest prawdopodobnie uwarunkowane genetycznie, więc będziemy badać też Romka i Irenkę – obydwoje już zaczęli proces diagnostyczny, prawdopodobnie w styczniu dostaniemy wyniki.
Od tych z Was, które mają dużą wiedzę o autyzmie ze względu na diagnozę dzieci, dostałam kilkanaście wiadomości, że nie jesteście zaskoczone tą diagnozą. Podejrzewałyście, że mogę być w spektrum autyzmu już wtedy, gdy pisałam artykuły o naszej wysoko wrażliwej rodzinie oraz 22 fakty o mnie – a to było aż 5 lat temu! Wtedy nie miałam o tym pojęcia, nie podejrzewałam ZA ani u siebie, ani u dzieci.
Tak jak pisałam Wam w pierwszym artykule o mojej diagnozie, wiele kobiet dostaje diagnozę dopiero w wieku dorosłym, bo kiedyś diagnozowano przede wszystkim chłopców i to pod nich ułożono wszystkie kryteria. Tymczasem „dziewczęta zwykle wykazują łagodniejsze objawy spektrum autyzmu, a zwłaszcza lepsze umiejętności społeczne niż ich rówieśnicy – chłopcy w spektrum autyzmu. Kobiety zazwyczaj rozwijają silniejsze mechanizmy radzenia sobie, żeby dopasować się do oczekiwań, szczególnie gdy mają wysoką inteligencję” (źródło: polskiautyzm.pl)
Tyle na dziś. Dajcie mi chwilę na oswojenie się z tą diagnozą, a potem może zrobimy Q&A albo live na Instagramie na ten temat?
O co chcecie zapytać?
O co chcecie zapytać?
Pomocny tekst?
Polub go lub udostępnij:
.
Napisz komentarz poniżej ↓
Dziękuję!
Polub go lub udostępnij:
.
Napisz komentarz poniżej ↓
Dziękuję!
Ronja autyzm
Trzymajcie się!
Ronja autyzm
1 komentarz
Przeczytałam z zaciekawieniem tę notkę, jak również podlinkowane „22 fakty o mnie” – jakieś było moje zdziwienie, gdy pod nimi odnalazłam swój własny komentarz 😀 (Driving nuts).
Mam pamięć złotej rybki, jak widać na załączonym obrazku, a od zeszłego roku również diagnozę ASD. „Jak w ogóle coś takiego można przypuszczać?” – ano nie wiem, totalny game changer.